varlıımın ederini bilmiorum ama onun varlıını çok özledim, varlığıyla besledii umutlarım var benim, hayatı yaşamaya değer bulan onunla ilgili küçücük şeylerim var!

sessizim, etrafta kimse olmadıından diil, sadece onunla konuşmk istediimden, onunla konuşabilmelerimden!

sadece bilmeye ihtiyacım var sanırım, bensiz daha huzurlu, daha mutlu mu! allah şahidim hiç varolmamışım gibi kaybolmaya hazırım, onurum izin vermez başka türlüsüne! unutamıorum! unutamıorum onu çok özlediim o akşam beni unutmalarını unutamıorum! sonra sabah bişi söylemek yerine telafilerinin beni bulmaması, neden, çok mu sıkboğaz ettim özlemlerimle, kıskançlıklarımla, görmek istemelerimle :((  bana bişi mi söylemeye çalışıodu :((( anlamıorum! anlamıorum! söyleseydi giderdim, onu rahatsız etmeden, hiçbişi demeden, yük olmadan giderdim! ama öyle güzel sevio ki yanımdaki halleri! o böyle sevio mu demeliydi içim! belki de bikaç gün sonra telafi edicekti! bilmiorum! bilmiorum! kıskançlıklarımı, onu özleyebilme kapasitemi biliodu :(((  ya çok farklı sevio benden! yada gereksiz fazla buluo sevgilerimin yaptırdıı herşeyi! ben nasıl böyle bağımlısı oldum bişeyin :((( donuğum, donuk herşeyim her yerim, her muhakeme gücüm :(( bulamıorum yolumu kendi kendime! o olmadan bulamıorum! ya gitmemi söylemeli yada kucağını göstermeli! ya onsuz geçmesine izin verdii zamana söyletmeli yada karşısına çıkıp söyletmeliyim!