neden yaşadıımı sorguluorum!

sorumluluğunu üstlendiim herkes herşey aslında bugün ölsem yeni duruma adapte olup hayatlarına devam edebilecekler, edecekler

yaptıım herşeyi kendim öyle istediim için yaptıımı farkettim bugün, onlar için onların geleceği için onların mutluluğu için diye düşünmek sadece benim düşüncem, bugün sorsam herbirine herbir sorumluluumdaki herkese hepsinin yaptıklarımla v benimle ilgili söyleyecekleri çok farklı şeyler olacak halbuki hepsinin karşısında olan kişi aynı ben olmasına rağmen! evet artık kabul etmeliyim!

bu hayattan sohbetinden keyif aldıım, herşeyi yapmak istediim, hiçbişi için zorunda olmadıım bi arkadaş diledim

biçokları takip eder, rahatsız olmaz, umursamaz modda hayatlarını mutlu mutlu yaşayabilirken ben gibi aykırı ruhlar yetişkin olma iddiasında acıtan iletişimlere maruz kalırlar, kabul ediorum artık bunu da

sevdim çokk sevdim onu, sorguladıım herşeyi sevdiim tek konu, kişi o, sorguladıım herşeyi sevdiim, sorguladıım herşeyden keyif aldıım şey o, bunu bilmelisin ey ruhum! sorma bana onsuzluu, söylediim, hislerimi paylaştıım hiçbişi onu özletmeleriyle ilgili şeyleri değiştirmesine yetmedi, herkesi bişiye ikna etmekle ilgili bi işim var ama bi onu bişiye ikna etmek istemedi içim, istemedi, kendiliinden gelmesini diledi ölücek kadar çok istedi

dayanamıorum onsuzkuğa, ölmek dilemekle mümkün olmalı, çok dilemekle olmalı!!!! yaşadıklarımı, bu günlükte yazdıklarımı bilmemesi için onu uzaklaştırdım! o izin vermeden onu görmek için kendimi durduramam diye onu susturdum!

neyin savaşını vereceğimi çok ii bilio, onun neyin savaşını vereceğini bilmek istemekse içimde bi sızı..

bi bilse onu nasıl beklediimi! heryerde onu arayışlarımı! bu özlemek diil ölmek gibi durduruo herşeyimi! bana gel meleğim gel şu göğsüme demek istio şu içim! allahım napıcam ben! napıcam ben! napıcam ben! seni çokk seviorum deyip sarılmaktan başka bişi yok şu içimde! ondan başka bişi istemiorum ben! onu istiorum ben! ellerini istiorum! gözlerini istiorum! seslerini istiorum!