içim içime sığmıo! güneş yeterince aydınlatmıo, ısıtmıo! hiçbiyere ait diilim, yalnızlıı seven hallerim hiçbiyere sığamıo! karışıım karmakarışıım! 

onu bişiye ikna etmekten korkmak susturuo herşeyimi!

tek bi akşam içinde duyduklarım, söylemeye çalıştıkların, yaptıkların, sevdiklerin, durdurdukların, sustuklarını duymak

bi yanda birbirimizi görmek için o akşamı bize ayıran o şey, çokk güzel seven, sevdiren, ne yiyeceğimize kadar düşünen şey

bi yanda nolucak böyle, hep böyle mi buluşucaz diyen, onu durduran şeyleri anlatan, bu yüzden çoğu zaman anda olamayışlarını anlatan şey

bi yanda ömrümü bağladıım umutlarıma düşlerime dair bi gün bile olmicak diyen şey

bişi söyleyemedim, ne söylesem onu ikna etmeye çalışmak gibi bana, herşeyimi bütün hayallerimi, umutlarımı, beklediklerimi, özlediklerimi, bi ömür etmesi gereken telafileri bile bile söyledikleri, bişi söyleyemedim ne söylesem bütün yollarda koyduu barikatlar, onu bişiye ikna edemem, ona ‘okadar çok az anda oldun ki, o anları okadar çok sevdim ki, o sevgilerine ihtiyacım var, sarmalarına, bakmalarına, kokularına, yanımdaki varlıına, konuşmalarına, göstermelerine çok ihtiyacım var, hep seni bekledim o günleri düşleyerek, bu zorluklar ne ki bana sensizlik beni bitirio’ diyesim var, umrumda diil bana nolucaa, ona bişi olmasından v onu yaşayamamaktan başka bi korkum yok benim

onu bana çekip göğsümde saklamak isterken öyle kalakalmak, bütün izinlerimi, özellerimi elimden almış gibi yapamamak

aklım durdu, reflekslerim durdu, içimde bi volkan var sanki sessiz v alevsiz, sakın dokunmayın bana