hiçbişeyin hiçbişeye hiçkimseye benzemio senin meleğim!

hiçbi üzüntün de normal, sıradan sebeplerden diil biliorum! 

sen çok sıradışı bişisin, fazla mütevaziliğin sendeki güzel şeyleri farketmemene neden olabilio, bak aynaya kendine, bak şu şeye, onun potansiyeline, değerine v diğer herşeyin nasıl da önemsizleştiğine, nekadar çok şeyi nekadar az umursaman gerektiğine..

seni bildikçe büyüdü benim sevgilerim, çünkü sıradışılığın benim de sıradışı şeylerle sana gelmeme neden oldu, sıradışı şeyler seni bulmalı çünkü..

çok gezdim çok insan tanıdım ama sen gibi bi kızla, senin kombinlerinle ilk kez karşılaştım, öylesi nadir bişisin sen, öylesi bi mucize seni bulmak, sana rastlamak..

allah şahidim, dudaklarım şahidim, seni sayıklıorum ben, “benim bitanem yaa”, “benim minik meleğim”, “minicik şeyim, “güzeller güzelim” diye diye.. içimde volkandan ateşler var sanki, her seni sayıkladığımda taşıo yüreğimin lavları, içimi organlarımı ısıta ısıta..

bana gel dese! nerede v nezaman olduğuna bakmadan ona gitmek istiorum..