sevgime alışman v sevgimi kabul etmen okadar uzun zaman aldı ki melekk, bunu ancak içimdeki bu sevgiden öte bağ yapabilirdi

senden önde gidiodum, ben de alışık diilim sevilmeye, ama sen gözlerimin önündeydin, hiç alışık diildin, ne yapıcaanı bilmiodun

ruhlarımızın ihtiyacı olduunu kabul ettik, alıştıımız biçok şey var bile

ama hala binlerce farklı yoldan gösterdiğim sevgilerimden alışamadığın çok şey var

yarını ben de bilmiorum, herşeye ysnıtım yok, dünü ne suçlayabilirim nede suçlusu benim, seni bugünkü aklımla tanımalıymışım, bulmallıymışım, bunu kabul edip kavga etmiorum

sana bağım çok başka

arkadaşımsın, en iyi arkadaşım

sevdiim kadınsın, yok böyle bi sevmek, benim sevebileceğimden çok çok daha güzelsin v çok çok daha güzel sevilmelisin belki de

ömrümdem canımdan çok severek yer açtım sevgilerine ben de

ancak böyle sığdırabiliorum içime

şunun bakışlarına ölmez mi seviosa insan

şunun teninin ışığı içini güldürmez mi seviosa insan

ortada bi sevgi varsa, sevmek bunu karşıdakine göstermek demek

ben de onu yapıorum seviorum, varolan bi olguya dönüştü v bunu sevdiim kadına gösteriorum, hissettiriorum, yaşaya yaşaya, hissede hissede

yoksa ruhlar nasıl beslenir ki, kıyafetle? yemekle?

içinde bişi olmayanın göstericek te hiçbişiyi olmadığını anladım

saygı duyarsın, varolduğunu kabul edersin, yok saymazsın, söylettirmezsin, anlatmak zorunda kalmazsın bazı şeyleri

sevgime alışana kadar bana çok acılar çektirdin, bi yanda seni sevmek, çok sevmek, halini görmek, anlamaya çalışmak bi yandan istemeden de olsa dikenlerinin kanattığı yerlerin acısı

seni delice sevdi şu yüreğim..