doymayı da doyumsuzluğu da aynı kişide yaşamak
bunca sene büyüdüm, imkansızlıklarla savaşa savaşa değişerek büyüdüm, her giriştiğim şey imkansıza yakındı köylü bi çocuk için, beni çok büyüttü tek başıma savaşmak, sevgiye, duyguya yer yoktu, sadece sorumluluklar v ezberlerim vardı
onu tanıdıktan sonra hiç büyümemiş bi tarafım çıktı ortaya, nerde yıllarım! ne yaptım ben bunca zaman! nasıl sevebileceğimi bilmeden, içimdeki çocukla yüzleşmeden bütüdüm nasıl diyebilirim! onun gelişiyle bende kendiliğinden değişen şeyler v değiştirmeyi istediim şeyler bu ömrü sorgulatıcak kadar büyük, yaşamak nedir ki dicek kadar güzel, kendimi hiç olmadıım kadar değerli hissetiricek kadar içerden..
daha bi bakışına doyup aşamadıım bişiyi sevdim
Comments
Post a Comment