uyudun mu, napıosun bilmiorum, deli gibi merak ediorum, bilmek istiorum, ne yapıosun, nerdesin, gülüomusun

kimdi o kısacık anlarda beni böylesine inanılmaz güzel seven melekk, kimdi beni böylesine büyüleyici sevdiren güzeller güzeli bebek, severken de sevilirken de sevildiimi hissettiren şey kimdi?

peki ya onun yanında diilken de hala sevgiye ihtiyacım olmasına rağmen, ona doyamadıımı bilmesine rağmen, kapısında sevgisini dilenmeme rağmen, onu özlemediim bi an bile olmadığını bilmesine rağmen sus pus olan şey kim? bilmio mu onun sadece onun sevgisine nekadar ihtiyacım olduğunu 😔

seni heyecanlandırmasaydım, güsel sevemeseydim, musmutlu edemeseydim, içinden gelmeseydi anlardım, neden bırakıosun beni tonlarca sensizliğin altında meleğim, neden? neden bu sessizliin? sadece senin bi öpücüünün ederi kadar bile bişi söylesen günlerce yeticek kadar mutlu eder beni bilmiomusun? bilmiomusun bunları söyleme yeteneğinin olduğunu bildiimi?

sana nasıl hissetmen gerekeni söyleyemem tabiki ama nasıl hissettirdiini söylemek en doğal olanı, bilmelisin içimi dışımı herşeyimi..

sana, senin sevgine ihtiyacım var, çünkü ben seni seviorum SENİ! bu ömrümden vazgeçicek kadar, aklımı kaçırıcak kadar! ben kucağında uyumak istiorum, ben saçlarını öpmek istiorum şuan, omuzlarını, parmaklarını öpmek istiorum, kokularını içime çekmek, sen kokmak istiorum ben, ama onun yerine başka şeylerle yetinmeye çalışıorum minik sincap, bilmiomusun 😔