bitanem, ömrümün orantısız en çok sevdiği şey, şu yüreğim şahit, kollarımda çok tuhaf bi his var, sana sarılmak istiorum, okadar çok istiorum ki göğüs bölgemde artçı kalp ritmi var sanki, sadece zihnimde düşümde yüreğimde istemiorum, bedenimin sanki kendi dili varmış gibi, seni istiorun ben, sana sarılmak, yanında olmak, sen kokmak istiorum, gülüşlerine şahit olmak istiorum..
napıosun minik şey? ben seni çokk özledim meleğim ya çokk özledim, sessiz sessiz dursak v kucağımda uyusan yada kucağında uyusam yada birbirimizin kucağında uyusak, nolur lütfen özlemlerimi unutmaya öyle ihtiyacım var ki kokunu çektim bugün dolu dolu içime öyle tütüosun ki gözümde! doyamadım sana bakmaya, doyamıorum ben sana!
şarjım bitti melekk, özür dilerim yarıda kesildiği için :((
ReplyDeletebiliomusun neden bukadar bağımlısıyım sana dokunmanın v senin dokunuşlarının diye düşündüm telefon kapandıktan sonra çalışırken, içimde derinlerde bulabildiim yanıt: sevdiğimi hissettirmek, sevildiğimi hissetmek için dokunmaya ihtiyacım var..
v senin ellerin gömleğimin kollarına bile dokunsa bambaşka hissediorum, hiçbişi hiçbi canlı böyle hissettiremedi bana, o ne güzel bi duygu öyle yaa, bunca ömür yaşayıp bunu hissedememiş olmak nasıl bi mucize bi duygu bu böyle.. ben en iyi arkadaşımı seviorum, çok seviorum, çünkü onun herşeyiyle birlikte olmak istiorum, sadece ii günüyle diil, herşeyi ama herşeyiyle.. nezamanki sevdiim şeylerin adı “herşey” oldu işte ozaman içimdeki bu sevginin ucu bucağını, gücünü, derinliğini anladım, üstelik kendi içimde yaşanıo olmasına rağmen! benden nekadar büyük bişi olmuş ki kendi içimde yaşadıım şeyi geriden takip ederek ancak sonrasında anlayabiliorum.. bişiyi kaybetmeden önce, kırmadan önce, köreltmeden önce bunu farketmek için sürekli seni v senli herşeyi düşünüorum, ömrümün en güzel sevgisiyle bu gezenin en güzel şeyini seviorum..
peki ya sen? ya senin içindeki sevgi neye benzio melek?
ReplyDelete