bazı çizgileri, alışkanlıkları, ezberleri vardır insanın, geçmişten taşıdığı bi sürü kırgınlıkları, yorgunlukları..

söz konusu sen olduğunda yeniden herşeyi öğrenmek, yeniden çizgilerimi, beğenilerimi, zevklerimi oluşturmak, ezberlerimi bozup denemek istio herşeyim, hiç yorulmak bilmeden, hiç konfor demeden..

dün yanımdaki o cıvıl cıvıl şey, o spontane yollar bulan, neresi olduğu önemli diil an’ı sakin v keyifle geçirmeye çalışan şey v o bi bebek gibi sevilmesi gereken jestleri, halleri.. zorluğu nolursa olsun değicek bişi olmalı bu çocuk için, buna değmeli, o değerde bişi olmalı, çünkü sevmek emek ister, emek vermek ister yoksa sadece hoşlanmak olurdu bunun adı! verdiin emek kadar seviosundur, dinlediin kadar seviosundur, gözünün başka şeyleri görmedii kadar seviosundur, mutluluğu onda aradıın kadar seviosundur, değişmek isticek kadar seviosundur, hayatında konumlandırdıın yer kadar seviosundur, yüreğindeki yerin yumuşaklığı kadar seviosundur, sımsıkı sıktığın kadar seviosundur, elini heryerde tutmak istediin kadar seviosundur.. fikirlerini umursadıın kadar seviosundur.. dün o şey yine gösterdi bu çocuğa onunla yaşamanın nasıl bişi olduunu, düşlerinde neyse gerçekte de öyle olduğunu..