“ilk defa birisi bukadar uzun süredir bakıo bana, alışık değilim”

ölene dek baksam öyle yine doyamam sana bakmalara, bi ömür yetmez bana seni güzel sevebilmek için

varolduğumu hissettiim ilk şeysin, senin gezegeninde değerim var benim, her anına değdi, herşeyine değdi

söyleyebildiklerim, gösterebildiklerimin yanında küçücük kaldığı, söylemeyi, göstermeyi beceremediim bi sevgiyle sevdim seni, yoksa bu sabra yürek dayanamaz, kül olur bir anda yok olur.. beni korkusuzca ölümün kıyısına getiren sevgim durduruo beni, içimdekileri

istemiorum bu mekanik hayatı, anlamı yok bende eşyanın, sadece ömür tüketen hırsların, hayallerin, aklıma sen geliosun, aklınla sohbetlerim, gülüşlerin, güzel yüzün, minik ellerinle birşeyler anlatışların, herşeyin

sendeki herkese güzel olan, herkesin görebildiği şeylerle değil sadece sana ait olan, sadece sana özel olan, unique şeylerle güzelleştin bana.. yaramaz aklın, sana özel yerlerde, renklerde v şekillerde seni süsleyen benlerin, yüzündeki eşsiz çukurlar, alnındaki izler, dudaklarının her harf için aldığı eşsiz şekiller, dudaklarının kenarlarındaki kıvrıklık, kollarındaki izler, karamel kaplı detayların, sesinin melodileri, anlatırken kullandıın sana özel kelimeler, kelime kalıpları, kıyafet tercihlerin, sana özgü havaların, sana özgü tatlılığın, sana o aklına özgü nazların

gönlüme söz geçiremiorum, bi akıldan, mantıktan daha çok bi ruhmuşum öğrendim

masum şeyim, masum meleğim, masum külkedim