günlüğümdeki izler.. her anı nekadar da dolu dolu yaşanmış.. ne gidebiliorum burdan, nede kalabiliorum, ne okumadan durabiliorum, ne de bakmadan edebiliorum..

ağlatmadı hiçbişi beni bukadar hem içimi hem dışımı.. nehirlerim taştı durduramıorum.. yanaklarımı hissetmiorum..

boşum, bomboşum, hiçbişeyim, amacımı kaybettim, yolumu kaybettim..

hangi yöne gitmeliyim bilmiorum, hangi köşeden karşıma çıkar, yüreğim dayanmaz hiçbişi yapmamaya..

umudumu yitirdim kendime dair, benle ilgili herşeye dair, kendim olmak için bi nedenim yok..

öyle bi duygum eksik ki başka hiçbişi yanında bi anlam ifade etmio.. nasıl hissebildiimi, nasıl mutlu olabildiimi bilmek v saatler içinde bu halimden milyonlarca kilometre uzaklara karanlığın içine doğru çekilmek..

kaybolmuş bi çocuk gibiyim, ne bi isim biliorum, ne de bi adres..

dayanma gücüm yok, biyerde bitmek istiorum, biyerde ansızın düşmek v bidaha kalkmak zorunda kalmamak..