ya kırmızı benlerinden utanıodu, neden var diye!
kırmızı benekli ıminik uğur böceği! sanki herşeyin sıradışı diilmiş gibi bi de minicik kıpkırmızı benleri var..
allahım aklıma sahip çık sen!
napıosun minik şey? ben seni çokk özledim meleğim ya çokk özledim, sessiz sessiz dursak v kucağımda uyusan yada kucağında uyusam yada birbirimizin kucağında uyusak, nolur lütfen özlemlerimi unutmaya öyle ihtiyacım var ki kokunu çektim bugün dolu dolu içime öyle tütüosun ki gözümde! doyamadım sana bakmaya, doyamıorum ben sana!
Utanmak değil de kırmızı benlerimi bile farkeden tek sendin onları bile sevdin bu kadar sevilmez bu kadar güzel sevilmez dedim bu o kadar güzel o kadar kıymetli birşey ki ama.. “ama”lar var işte bu ağır geliyo bana hem de çok ağır
ReplyDeletesana aşığım ben melekk, nasıl farketmez insan, nasıl sevmez herşeyini, kusurların bile mükemmel senin.. allahım öyle tatlı ki huyların, şakaların, kızgınlıkların, tepkilerin.. allahım öyle güzel ki yüzündeki izlerin, yanaklarında açan gamzelerin, yumuşacık göz kapakların, öpe öpe hiçbizaman doyamiicam minicik burnun, dudağının her harf için farklı açtığı gamzeler, ellerinin benzersiz küçük bi kızın jestleriyle bişiler anlatışı.. yazarak bitiremem ki.. halimi düşün bunları hangi sırayla seveceğime karar veremiorum, kafayı yicemm.. bukadar güzel olunmaz ki, bukadar tatlı olunmaz ki.. bukadar sevilesi, bukadar sevilmeyi hakeden bişi olmaz ki.. seni okadar kıskanıorum ki ağır yüke razıyım, ezmeye çalışıo beni ama söz konusu olan sensin, istediklerim, düşlerim hayallerim bekleyebilir, seni sevmeliyim önce, şartsız, amasız, fakatsız..
Delete