sevgili günlük,


1 milyon an sabrettikten sonra, sonunda bugün onunla dopdolu bigün geçti, önce sabah ışığım oldu benim, yavru bi ceylan gibi parmaklarının ucunda geldi yanıma ve o çok sevdii böreğini gözlerimin içine bakıp, alıp gitti.. günü de kısacık anları yakalayarak sıradan aktiviteleri de onun büyüsüyle büyüleyerek kapattık, artık akşam olmasından korkmuorum, artık akşamlar da dostum yeniden.. hem de 2.820 an biriktirerek..

ömrüm boyunca böyle bi mutluluğu bilmediim için sanırım nasıl mutlu olacağımı bilemiorum..

çok çocukça görünüorum belki, çok acemice belki, belki çok beceriksizce bilmiorum.. ama onu her gördüümde aklım duruo o yüzden sadece sevgim yönlendirio içimdeki çocuğu..

teşekkür ederim yüzümü, içimi güldürdüğün için, kıpkısacık anları musmutlu yaşadım..

Comments

Popular posts from this blog